نقد شعری اثر علیرضا ایمانی‌فر
با کدام کلام تو
صیقل بدهم
دل زنگ زده‌ام را
مگر دل‌ها هم زنگ می‌زنند؟
شعرهایی با عباراتی کوتاه که بی‌شباهت به برخی کاریکلماتورها نیستند و یا سه‌گانی‌ها. اما غیر از بیان حسّی شخصی و دغدغه‌های فردی که عشق را به چالش می‌کشند و ایجاد نوعی بازی زبانی که شعر را لوس می‌کند. انگار شاعر خواسته که با ردیف کردن واژگان و سطوری که معنایی را می‌رسانند، جملاتی قصار را جایگزین شعر نماید. در حالی که یکی از مؤلفه‌های بنیادین خود را که تخیّل است، گم کرده که شعر را از امر والا و زیبایی دور می‌کند.
نقد از: لهراسب زنگنه
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: ادبی ، هنری ، ،
برچسب‌ها:
